On this Day – 1 January
दिनविशेष
१७५६ 1 January - निकोबार बेटे डेन्मार्कच्या ताब्यात गेली आणि त्यांना न्यू डेन्मार्क असे नाव देण्यात आले. - १८ व्या शतकाच्या उत्तरार्धात, युरोपियन राष्ट्रे आशिया आणि आफ्रिकेतील नवीन प्रदेशांवर कब्जा करण्याचा प्रयत्न करत होत्या. डेन्मार्क हे एक असे राष्ट्र होते जे या विस्तारवादात सहभागी होते. १७५६ मध्ये, डेन्मार्कने निकोबार बेटांवर कब्जा केला,
जे भारताच्या ईशान्येकडील बंगालच्या उपसागरात आहेत. निकोबार बेटे यापूर्वी म्यानमारच्या अखत्यारीत होते. तथापि, म्यानमारने डेन्मार्कला बेटे विकले. डेन्मार्कने बेटांवर एक व्यापारी आणि लष्करी तळ स्थापन केला. त्यांनी बेटांना न्यू डेन्मार्क असे नाव दिले. डेनिशांनी निकोबार बेटांवर अनेक वर्षे नियंत्रण ठेवले. तथापि, १८६८ मध्ये, त्यांनी ब्रिटिश ईस्ट इंडिया कंपनीला बेटे विकले. ब्रिटिशांनी बेटांवर आपले नाव ठेवले,
परंतु ते आजही डेनिशांच्या वंशजांनी वसलेले आहेत.
१८०८ 1 January - अमेरिकेत गुलामांच्या आयातीस बंदी घालण्यात आली. - अमेरिकेच्या इतिहासात गुलामांच्या आयातीस बंदी हा एक निर्णायक
आणि दूरगामी परिणाम असणारा टप्पा होता. १८०७ साली, तत्कालीन राष्ट्रपती थॉमस जेफरसन यांनी गुलामांच्या आयातीवर
कायमची बंदी घालणारे कायदे पारित केले. या निर्णयाने अमेरिकेच्या गुलामगिरीच्या
इतिहासात एक महत्त्वाचा अध्याय संपला आणि नागरी हक्क आणि सामाजिक न्यायासाठीच्या
लढ्याचा पाया रचला. युरोपियन वसाहतवाद्यांनी १७ व्या शतकाच्या सुरुवातीपासूनच
अमेरिकेत गुलामांना काम करण्यासाठी आणले. प्रामुख्याने आफ्रिकेतील गुलामांना दारू, कपडे आणि इतर वस्तूंच्या बदल्यात गुलाम म्हणून विकत घेण्यात
आले. गुलामांना अमानवी स्थितीत ठेवून, त्यांना
बळजबरीने कठोर श्रम करण्यास भाग पाडण्यात आले. कपाशी, तंबाखू आणि इतर नगदी पिकांच्या उत्पादनासाठी गुलामगिरी हे एक
प्रमुख आर्थिक इंजिन होते. अमेरिकन क्रांतीनंतर, गुलामांच्या
आयातीस विरोध वाढत गेला. गुलामगिरी ही अमेरिकेच्या लोकशाही मूल्यांशी विसंगत होती
असा दावा करण्यात आला. तसेच, गुलामांच्या आयातीमुळे
अमेरिकन कामगारांना स्पर्धा वाढली आणि त्यांच्या पगार कमी झाले. या कारणांमुळे
१८०४ मध्ये, उत्तर अमेरिका संघटनेने गुलामांच्या
आयातीवर बंदी घालण्यासाठी १२वे सुधारणा प्रस्तावाची चर्चा सुरू केली. राष्ट्रपती
थॉमस जेफरसन यांनी गुलाम आयात बंदी कायदा (Slave Importation Act of 1807) पारित केला. या कायद्याने अमेरिकेत गुलामांच्या आयातीवर कायमची
बंदी घातली. या कायद्यामुळे आधीच अमेरिकेत असलेल्या गुलामांना मुक्तता मिळाली नाही, परंतु त्यामुळे गुलामांच्या संख्येतील वाढ रोखली गेली आणि
अमेरिकेत गुलामगिरीच्या संस्थेला कमकुवत करण्यास सुरुवात झाली.
१८४२ 1 January - बाबा पद्मनजी यांचे ज्ञानोदय वृत्तपत्र सुरू झाले. - बाबा पद्मनजी हे एक भारतीय समाजसुधारक आणि पत्रकार होते. त्यांनी १८४२ साली अहमदनगर येथून "ज्ञानोदय"
हे मराठी वृत्तपत्र सुरू केले. हे वृत्तपत्र मराठी पत्रकारितेच्या इतिहासातील एक महत्त्वाचे वृत्तपत्र होते. बाबा पद्मनजी हे एक प्रखर समाजसुधारक होते. त्यांना भारतीय समाजात होणाऱ्या अन्याया आणि अत्याचारांबद्दल चिंता होती. ज्ञानोदय वृत्तपत्राचे उद्दिष्ट हे भारतीय समाजात प्रबोधन घडवून आणणे आणि सामाजिक सुधारणा घडवून आणणे होते.
ज्ञानोदय
वृत्तपत्र
हे
एक
आधुनिक
वृत्तपत्र
होते.
त्यात
वर्तमानपत्रातील
सर्व
सामान्य
विभागांचा
समावेश
होता.
तसेच,
त्यात
सामाजिक,
राजकीय
आणि
धार्मिक
विषयांवर
लेख
आणि
बातम्या
प्रसिद्ध
होत
असत.
ज्ञानोदय
वृत्तपत्राच्या
लेखनातून
बाबा
पद्मनजींनी
भारतीय
समाजातील
अनेक
समस्यांवर
भाष्य
केले.
त्यांनी
गुलामगिरी,
बालविवाह,
अस्पृश्यता
आणि
इतर
सामाजिक
समस्यांच्या
विरोधात
आवाज
उठवला.
ज्ञानोदय
वृत्तपत्राने
भारतीय
समाजात
एक
मोठी
क्रांती
घडवून
आणली.
त्याने
भारतीय
समाजात
प्रबोधन
घडवून
आणले
आणि
सामाजिक
सुधारणा
घडवून
आणण्यात
महत्त्वाची
भूमिका
बजावली.
१८४८ 1 January - महात्मा जोतीबा फुले आणि सावित्रीबाई फुले यांनी भिडे वाडा पुणे येथे पहिली मुलींची शाळा सुरु केली. - महात्मा
जोतीबा फुले हे एक भारतीय समाजसुधारक आणि शिक्षणतज्ञ होते. त्यांनी भारतीय समाजातील अनेक सामाजिक समस्यांवर आवाज उठवला. त्यापैकी एक समस्या म्हणजे स्त्री
शिक्षणाची कमतरता. त्या
काळात, स्त्रियांना शिक्षण देणे हे एक गुन्हा
समजला जात होता. महात्मा फुले यांनी स्त्री शिक्षणाच्या महत्त्वावर भर दिला. त्यांना वाटत होते की स्त्रिया शिक्षण
घेतल्यास समाजात सकारात्मक बदल होऊ शकतो. १ जानेवारी १८४८ रोजी, महात्मा फुले आणि सावित्रीबाई फुले यांनी पुण्यातील भिडे
वाड्यात पहिली मुलींची शाळा सुरु केली. ही शाळा भारतीय इतिहासातील एक महत्त्वाची घटना होती. या शाळेत
शिक्षण मोफत आणि खुले होते. शाळेत
मराठी, इंग्रजी, गणित, विज्ञान
आणि इतर विषय शिकवले जात असत. शाळेच्या सुरुवातीला, समाजातून
खूप विरोध झाला. अनेक
लोकांनी महात्मा फुले आणि सावित्रीबाई फुले यांना धमकी दिली. तथापि, महात्मा
फुले आणि सावित्रीबाई फुले यांनी आपले ध्येय सोडले नाही. त्यांनी स्त्री शिक्षणाच्या प्रसारात आपले जीवन समर्पित
केले. भिडे
वाड्यातील शाळेने महाराष्ट्रात स्त्री शिक्षणाला चालना दिली. या शाळेने अनेक स्त्रियांना शिक्षण मिळवून दिले. या स्त्रिया नंतर समाजात महत्त्वपूर्ण
भूमिका बजावल्या.
१८६२ 1 January - इंडियन पिनल कोड अस्तीत्वात आले. - IPC ची निर्मिती सर जेम्स स्टीफन यांच्या
अध्यक्षतेखालील एका समितीने केली होती. या समितीने १८४० मध्ये आपला अहवाल सादर
केला आणि १८६० मध्ये IPC कायदा लागू करण्यात आला. IPC ची निर्मिती करताना, ब्रिटिश सरकारला
भारतातील विविध धार्मिक आणि सांस्कृतिक परंपरा लक्षात घेणे आवश्यक होते. IPC मध्ये सर्व धर्म आणि
संस्कृतीतील लोकांसाठी समान न्याय सुनिश्चित करण्याचा प्रयत्न केला गेला आहे. IPC मध्ये एकूण ५११ कलमे आहेत. या कलमांमध्ये
गुन्ह्यांची व्याख्या, त्यासाठी होणाऱ्या शिक्षा आणि इतर संबंधित माहिती समाविष्ट आहे. IPC हा भारतातील कायद्याचा पाया आहे.
हा कायदा
भारतातील सर्व नागरिकांसाठी समान न्याय सुनिश्चित करण्यात मदत करतो. IPC मुळे भारतातील कायदा
आणि सुव्यवस्था राखण्यास मदत झाली आहे.
१८८० 1 January - विष्णूशास्त्री चिपळूणकर,
लोकमान्य टिळक, गो. ग. आगरकर आणि माधवराव नामजोशी यांनी पुणे येथे न्यू इंग्लिश स्कूल ची
स्थापना केली. - विष्णूशास्त्री चिपळूणकर, लोकमान्य
टिळक, गो. ग. आगरकर
आणि माधवराव नामजोशी हे भारतीय स्वातंत्र्य चळवळीतील चार प्रमुख नेते होते. ते एकमेकांच्या जवळचे मित्र होते आणि
त्यांनी भारतातील सामाजिक आणि शैक्षणिक सुधारणांसाठी काम केले. १८८०
मध्ये, या चार नेत्यांनी पुणे येथे न्यू
इंग्लिश स्कूलची स्थापना केली. ही शाळा
भारतातील आधुनिक शिक्षणाच्या इतिहासातील एक महत्त्वाची घटना होती. विष्णूशास्त्री
चिपळूणकर हे एक प्रखर समाजसुधारक होते. त्यांना वाटत होते की भारतातील सामाजिक सुधारणांसाठी शिक्षण हा एक
महत्त्वाचा मार्ग आहे. त्यांना
वाटत होते की आधुनिक शिक्षणामुळे भारतीय समाजातील अंधश्रद्धा, अस्पृश्यता आणि इतर सामाजिक समस्या दूर होऊ शकतात. लोकमान्य
टिळक हे एक प्रखर राष्ट्रवादी होते. त्यांना
वाटत होते की भारताला स्वातंत्र्य मिळवण्यासाठी भारतीयांना आधुनिक शिक्षणाची
आवश्यकता आहे. त्यांना
वाटत होते की आधुनिक शिक्षणामुळे भारतीयांना स्वातंत्र्य चळवळीसाठी आवश्यक नेतृत्व
आणि ज्ञान मिळेल. गो. ग. आगरकर हे एक प्रखर विचारवंत होते. त्यांना वाटत होते की भारताला प्रगती
करण्यासाठी भारतीयांना आधुनिक शिक्षणाची आवश्यकता आहे. त्यांना वाटत होते की आधुनिक शिक्षणामुळे भारतीयांना
स्वतंत्र विचार करण्याची आणि निर्णय घेण्याची क्षमता मिळेल.
माधवराव नामजोशी हे एक प्रखर
वकील होते. त्यांना
वाटत होते की भारताला स्वातंत्र्य मिळवण्यासाठी भारतीयांना आधुनिक शिक्षणाची
आवश्यकता आहे. त्यांना
वाटत होते की आधुनिक शिक्षणामुळे भारतीयांना कायदेशीर अधिकार आणि कर्तव्ये
समजण्यास मदत होईल. या चार नेत्यांनी एकत्र येऊन न्यू इंग्लिश स्कूलची स्थापना
केली.
या शाळेचे उद्दिष्ट भारतीय
समाजात आधुनिक शिक्षणाचा प्रसार करणे होते. न्यू इंग्लिश स्कूल ही एक आधुनिक शाळा
होती.
या शाळेत शिक्षण मोफत आणि खुले
होते.
शाळेत मराठी, इंग्रजी, गणित, विज्ञान आणि इतर विषय शिकवले जात असत.
शाळेचा अभ्यासक्रम पाश्चात्य
शिक्षणपद्धतीनुसार होता. या शाळेत
विद्यार्थ्यांना आधुनिक विचारसरणी आणि मूल्ये शिकवली जात असत. न्यू
इंग्लिश स्कूलने भारतातील शैक्षणिक क्षेत्रात एक क्रांती घडवून आणली. या शाळेने अनेक भारतीयांना आधुनिक
शिक्षण मिळवून दिले. या
शाळेतील अनेक विद्यार्थी नंतर भारतातील स्वातंत्र्य चळवळीतील महत्त्वाचे नेते
बनले.
१८८३ 1 January - पुणे येथे नूतन मराठी विद्यालयाची स्थापना. - नूतन मराठी विद्यालय
ही पुण्यातील एक जुनी आणि प्रतिष्ठित शाळा आहे. ही शाळा १८८३ साली
विष्णूशास्त्री चिपळूणकर यांच्या स्मृतिर्थ स्थापन करण्यात आली. विष्णूशास्त्री
चिपळूणकर हे एक प्रखर समाजसुधारक आणि शिक्षणतज्ञ होते. त्यांना वाटत होते की भारतातील सामाजिक सुधारणांसाठी शिक्षण
हा एक महत्त्वाचा मार्ग आहे. त्यांना
वाटत होते की आधुनिक शिक्षणामुळे भारतीय समाजातील अंधश्रद्धा, अस्पृश्यता आणि इतर सामाजिक समस्या दूर होऊ शकतात. तसेच, त्यांना वाटत होते की भारतीय भाषेचा आणि संस्कृतीचा अभिमान
निर्माण करण्यासाठी शिक्षण महत्त्वाचे आहे. या उद्दिष्टांसाठी, त्यांनी
नूतन मराठी विद्यालयाची स्थापना केली. नूतन मराठी विद्यालय ही एक आधुनिक
शाळा होती. या शाळेत
शिक्षण मोफत आणि खुले होते. शाळेत
मराठी, इंग्रजी, गणित, विज्ञान
आणि इतर विषय शिकवले जात असत. शाळेचा अभ्यासक्रम पाश्चात्य शिक्षणपद्धतीनुसार होता. या शाळेत विद्यार्थ्यांना आधुनिक
विचारसरणी आणि मूल्ये शिकवली जात असत.
१८९९ 1 January - क्यूबामधील स्पेनची राजवट संपुष्टात आली. - क्यूबा हा एक बेट
देश आहे जो कॅरिबियन समुद्रात आहे. हा देश १५ व्या शतकात स्पेनने जिंकला आणि १८९८ पर्यंत त्यावर
स्पेनची राजवट होती. १९ व्या
शतकात, क्यूबामधील लोक स्पेनच्या
राजवटीविरुद्ध बंडखोर झाले. या
चळवळीचे नेतृत्व जोस मार्ती यांनी केले. मार्ती हे एक कवी, लेखक आणि
पत्रकार होते. त्यांनी
क्यूबामधील लोकांना स्पेनच्या राजवटीविरुद्ध लढण्यासाठी प्रेरित केले. १८९५ मध्ये, क्यूबामधील लोकांनी स्पेनविरुद्ध खुल्या उठावात उडी मारली. या उठावाला स्पेनने जोरदार प्रतिकार
केला.
यात अनेक लोक मारले गेले. क्यूबामधील
स्पेनविरोधी चळवळीचा अमेरिकेला फायदा झाला. अमेरिकेला क्यूबामध्ये स्पेनची राजवट संपुष्टात आणून क्यूबावर आपला
प्रभाव वाढवायचा होता. १८९८ मध्ये, अमेरिकेने
स्पेनवर युद्ध पुकारले. या
युद्धात अमेरिकेने स्पेनला पराभूत केले.
१९०० 1 January - स्वातंत्र्यवीर सावरकर यांनी मित्रमेळ्याची स्थापना केली. - स्वातंत्र्यवीर सावरकर हे एक भारतीय
स्वातंत्र्य सेनानी आणि विचारवंत होते. त्यांनी भारताच्या स्वातंत्र्यासाठी लढा
दिला. त्यांनी अनेक साहित्यिक आणि राजकीय ग्रंथही लिहिले.
१८९९ मध्ये, स्वातंत्र्यवीर सावरकर यांनी नाशिक येथे मित्रमेळ्याची
स्थापना केली. ही एक गुप्त क्रांतिकारक संघटना होती. या संघटनेचे उद्दिष्ट भारताला
ब्रिटिश राजवटीतून मुक्त करणे होते. स्वातंत्र्यवीर सावरकर हे एक प्रखर
राष्ट्रवादी होते. त्यांना वाटत होते की भारताला स्वातंत्र्य मिळवण्यासाठी सशस्त्र
क्रांतीची आवश्यकता आहे. या उद्दिष्टांसाठी, त्यांनी मित्रमेळ्याची स्थापना केली. मित्रमेळा
ही एक गुप्त संघटना होती. या संघटनेचे सदस्यांमध्ये फक्त विश्वासू लोकांना सामील
केले जात होते. या संघटनेचे कार्य पूर्णपणे गुप्तपणे चालत असे. मित्रमेळ्याचे
कार्य भारतात ब्रिटिश राजवटीविरुद्ध जागरूकता निर्माण करणे होते. या संघटनेने अनेक
पत्रिका आणि पुस्तके प्रकाशित केली. या पत्रिका आणि पुस्तकांमध्ये भारताच्या
स्वातंत्र्याचे महत्त्व मांडले होते. मित्रमेळ्याने भारताच्या
स्वातंत्र्यासाठी अनेक महत्त्वाचे कार्य केले. या संघटनेने अनेक ब्रिटिश अधिकारी
आणि सैनिकांना मारले. या संघटनेने अनेक ब्रिटिश मालमत्ता नष्ट केल्या. मित्रमेळ्याच्या
कार्यामुळे ब्रिटिश सरकारला मोठा धोका निर्माण झाला. ब्रिटिश सरकारने
मित्रमेळ्याविरुद्ध कारवाई केली. अनेक मित्रमेळ्याचे सदस्य पकडले गेले आणि त्यांना
शिक्षा झाली.
१९०८ 1 January - संगीतसूर्य केशवराव भोसले यांनी हुबळी येथे ललित कलादर्श ही नाटक कंपनी स्थापन केली. - १९१२ मध्ये
केशवरावांनी हुबळीत 'ललित कलादर्श' नाटक कंपनीची स्थापना केली. त्या काळात मराठी
रंगभूमीवर सामाजिक आणि ऐतिहासिक विषयांवर आधारित नाटके प्रचलित होती. केशवरावांनी
ललित कलादर्शच्या माध्यमातून संगीत नाटकांचा नवा स्तर मराठी रंगभूमीवर आणला.
केशवराव स्वतः संगीतकार आणि गायक होते. त्यामुळे त्यांनी ललित कलादर्शच्या
नाटकांमध्ये संगीताला केंद्रस्थानी स्थान दिले. त्यांची स्वतःची संगीत रचना आणि
त्यांच्या मार्गदर्शनाखाली तयार केलेली गाणी या नाटकांचा प्राण होता. त्यांच्या
नाटकांमधील गाणी भावपूर्ण आणि रसिक होते. त्यामुळे ललित कलादर्शच्या नाटकांनी
प्रेक्षकांना वेगळी अनुभूती दिली. ललित कलादर्शच्या नाटकांमध्ये 'शारदा' (१९१२), 'सावित्री' (१९१४), 'सौभद्र' (१९२०), 'एकच प्याला' (१९२३)
यांसारखी अनेक गाजलेली नाटके आहेत. या नाटकांमध्ये सामाजिक विषय, ऐतिहासिक पार्श्वभूमी आणि संगीताचा अविरभाव होता. ललित कलादर्शच्या माध्यमातून केशवरावांनी
मराठी रंगभूमीला अनेक दिग्गज कलाकार दिले. गायक गायिका, दिग्दर्शक, नाटककार आणि
इतर कलाकारांना त्यांनी ललित कलादर्शच्या माध्यमातून व्यासपीठ दिला. यामुळे मराठी
रंगभूमीला नवचैतन्य मिळाले. केशवरावांची नाटकांमध्ये संगीताची रचना आणि वापर
हा त्यांच्या नाटकांचा विशेष अंग होता. त्यांची गाणी भावपूर्ण, रसिक आणि प्रेरणादायी होती. त्यांच्या
नाटकांमध्ये संगीताला कथानकाला पुढे नेण्याचे सामर्थ्य होते. त्यामुळे त्यांच्या
नाटकांनी मराठी रंगभूमीवर एक वेगळा इतिहास रचला. ललित कलादर्शने मराठी नाटकांमध्ये संगीताला
केंद्रस्थानी स्थान देऊन एक नवा पायंडा रचला. केशवरावांच्या संगीत दिग्दर्शनामुळे
मराठी नाटकांना एक वेगळं स्वरूप आलं. संगीत नाटकांचा प्रसार करून त्यांनी मराठी
रंगभूमीला समृद्ध केले. त्यांचे योगदानमुळे मराठी संगीत आणि नाट्यक्षेत्राचा
इतिहास पूर्ण होत नाही.
१९१९ 1 January - गव्हर्नमेंट ऑफ इंडिया ऍक्ट अमलात आला व देशात कायदेमंडळे स्थापन झाली. - गव्हर्नमेंट
ऑफ इंडिया ऍक्ट हा भारतातील ब्रिटिश राजवटीचा एक महत्त्वाचा कायदा होता. हा कायदा १८५८ मध्ये पारित करण्यात आला आणि १८५९
मध्ये तो अमलात आला. या कायद्याने
भारतात ब्रिटिश राजवटीचे प्रशासन अधिक लोकशाही पद्धतीने चालविण्याचा प्रयत्न केला. या कायद्याचे उद्दिष्ट भारतात ब्रिटिश
राजवटीचे प्रशासन अधिक लोकशाही पद्धतीने चालविणे होते. यासाठी, या कायद्याने
भारतात कायदेमंडळे स्थापन करण्याची तरतूद केली. या कायद्याचे भारतावर अनेक महत्त्वाचे
परिणाम झाले. या कायद्यामुळे भारतात ब्रिटिश राजवटीचे प्रशासन अधिक लोकशाही
पद्धतीने चालू लागले. या कायद्यामुळे भारतात कायदेमंडळे स्थापन झाल्यामुळे
भारतीयांना राजकारणात सहभागी होण्याची संधी मिळाली. या कायद्यामुळे भारतात
न्यायव्यवस्थेचे आधुनिकीकरण झाले. गव्हर्नमेंट ऑफ इंडिया ऍक्ट नुसार, भारतात कायदेमंडळे स्थापन करण्यात आली. या
कायदेमंडळांमध्ये दोन्ही गटांना, म्हणजेच
ब्रिटिशांना आणि भारतीयांना समान प्रतिनिधित्व देण्यात आले. कायदेमंडळे ही भारतातील ब्रिटिश राजवटीतील
एक महत्त्वाची संस्था होती. या कायदेमंडळांमुळे भारतीयांना राजकारणात सहभागी
होण्याची संधी मिळाली. या कायदेमंडळांमुळे भारतात लोकशाहीचे बीज रोवले गेले.
१९२३ 1 January
- चित्तरंजन दास आणि पंडित जवाहरलाल नेहरू यांनी स्वराज्य पार्टीची स्थापना केली. - चित्तरंजन दास आणि
पंडित जवाहरलाल नेहरू यांनी 1 जानेवारी 1923 रोजी स्वराज्य पार्टीची स्थापना केली.
ही पार्टी
काँग्रेस-खिलाफत पक्षाच्या विभाजनानंतर स्थापन झाली. चित्तरंजन दास आणि पंडित जवाहरलाल नेहरू हे दोघेही असहकार
चळवळीचे समर्थक होते. त्यांना वाटत होते की असहकार चळवळीमुळे भारताला स्वातंत्र्य
मिळेल. परंतु, असहकार चळवळ मागे घेतल्यानंतर, त्यांना वाटले की ब्रिटिश सरकारशी संसदीय
मार्गाने लढणे आवश्यक आहे. या उद्दिष्टांसाठी, त्यांनी स्वराज्य पार्टीची स्थापना केली. स्वराज्य पार्टी ही एक संसदीय पक्ष होती. या पक्षाचे उद्दिष्ट
भारताला पूर्ण स्वराज्य मिळवून देणे होते. या पक्षाने संसदेत जाऊन ब्रिटिश सरकारला
स्वराज्य देण्यास भाग पाडण्याचा प्रयत्न केला. स्वराज्य पार्टीने भारतात अनेक
महत्त्वाचे कार्य केले. या पक्षाने संसदेत अनेक महत्त्वाचे कायदे मांडले.
या पक्षाने भारतात
स्वातंत्र्य चळवळीला चालना दिली. स्वराज्य पार्टी ही भारताच्या स्वातंत्र्य
चळवळीतील एक महत्त्वाची पक्ष होती. या पक्षाने भारतात स्वातंत्र्य चळवळीला नवी दिशा दिली. चित्तरंजन
दास हे एक भारतीय स्वातंत्र्य सेनानी आणि राजकारणी होते. त्यांनी भारताच्या स्वातंत्र्यासाठी लढा दिला. त्यांनी स्वराज्य पक्षाचे अध्यक्षपद
भूषवले. पंडित
जवाहरलाल नेहरू हे एक भारतीय स्वातंत्र्य सेनानी आणि राजकारणी होते. ते भारताचे पहिले पंतप्रधान होते. त्यांनी स्वराज्य पक्षाचे सचिवपद
भूषवले.
१९३२ 1 January - डॉ. नारायण परुळेकर यांनी सकाळ वृत्तपत्र सुरु केले. - सकाळ हे मराठी
भाषेतील एक लोकप्रिय वृत्तपत्र आहे. हे वृत्तपत्र
डॉ. नारायण परुळेकर यांनी 1 जानेवारी 1932 रोजी स्थापन
केले. डॉ. नारायण परुळेकर हे एक भारतीय स्वातंत्र्य
सेनानी आणि पत्रकार होते. त्यांना वाटत
होते की भारताला स्वातंत्र्य मिळवण्यासाठी जनजागृती आवश्यक आहे. या उद्दिष्टांसाठी, त्यांनी सकाळ
वृत्तपत्राची स्थापना केली. सकाळ वृत्तपत्र हे एक आधुनिक वृत्तपत्र होते. या वृत्तपत्रात ताज्या बातम्या, विश्लेषणात्मक लेख, आणि स्तंभ लेख
प्रकाशित होत असत. सकाळ वृत्तपत्राने भारतातील स्वातंत्र्य
चळवळीला चालना दिली.
सकाळ वृत्तपत्राने भारतात अनेक महत्त्वाचे कार्य केले. या वृत्तपत्राने भारतातील स्वातंत्र्य चळवळीतील
महत्त्वाच्या घटनांचा वृत्तांत दिला. या
वृत्तपत्राने भारतातील सामाजिक आणि राजकीय विषयांवर चर्चा केली. सकाळ वृत्तपत्र हे
भारतातील स्वातंत्र्य चळवळीतील एक महत्त्वाचे वृत्तपत्र होते. या वृत्तपत्राने भारतातील स्वातंत्र्य चळवळीला
नवी दिशा दिली. डॉ. नारायण
परुळेकर हे एक भारतीय स्वातंत्र्य सेनानी आणि पत्रकार होते. त्यांनी भारताच्या स्वातंत्र्यासाठी लढा दिला. त्यांनी सकाळ वृत्तपत्राचे संस्थापक आणि संपादक
होते. त्यांना "सकाळचे जनक" म्हणून
ओळखले जाते.
0 टिप्पण्या